Dun tempo a esta parta aprezo a aparición de novas modalidades de graffitis polas rúas da cidade. Nos arredores, en lugares pouco transitados, apartados, mesmo en fermosos muros fronte a praia, aposéntanse as inscricións máis elaboradas, con máis empaque: as tremendas pezas que son a macrofirma d@ graffiter@; como para ser divisado desde o mar, ou desde o outro arcén da autopista.
Pola contra, reservamos este expoñente optimista para pechar o post. Estaremos ante un regreso aos graffitis non lesivos e aptos medioambientalmente?
Semella un enfoque novo canto as posibilidades non narcisistas e si máis comunicativas do producto, aportando un perfil ideolóxico e de denuncia social concreto e específico.