Empezo un interesante, fructífero, científico e interactivo camiño de colaboración con LEYAS. Seguirei os mesmos principios, pero con outras cores, cor añil, azul tinta vella que deixou as pegadas d@s mellores escritos do século XIX, un azul que nos lembra a Emilia Pardo Bazán, a Blasco Ibáñez, a Galdós, a Rosalía de Castro. Un azul que me recorda aos dedos tatuados de nai e pai; que lembra aos secantes dos ananos, as prumas fonte, podería seguir, pero unha imaxe vale máis que mil palabras. 

As plumas, as lapiceras os biromes, os roll-pen máis que métodos de escrita son obxecto de estudo; como o son os sprais, ou as paredes e todos os soportes que leven pegadas escritas. E as lupas, as plantillas, os microscopios e a iluminación son as ferramentas indispensables para o noso traballo. Agora desde aquí: