Usos e abusos do Adobe Photoshop na análise documentoscópica
Editado por Tony Roig
Autor : Alberto Angoso García.
Psicólogo especializado en Neuropsicoloxía.
Falando hai tempo co meu amigo Jesús Barrón e con outros expertos, comentábanme estes
da improcedencia no método de algúns profesionais que analizaban as tintas a través do
programa informático Adobe Photoshop, sen máis coidado que as ferramentas do software
facilitadas polo mesmo Programa. O certo é que non podemos senón colixir con esta opinión.
O Adobe Photoshop é un extraordinario programa de tratamento de imaxes con grandes
aplicacións para expoñer os fenómenos documentais que imos describir no noso
informe. Pero empregalo como sistema de análise e de verifcación dos fenómenos
documentoscópicos, sen o auxilio doutras ferramentas, resulta cientificamente inadmisible.

El científico se introdujo en los bajos fondos londinenses para desenmascarar la mayor red de falsificación de dinero.

Isaac Newton. 

El director norteamericano Rob Cohen llevará al cine una de las caras más ocultas del físico inglés Isaac Newton: su labor detectivesca al frente de la Casa de la Moneda Británica. El libro de Thomas Levenson «Newton y el falsificador», publicado por Alba Editorial, desvela la faceta menos conocida del descubridor de la ley de la gravitación universal.

 Ler en FARO DE VIGO

Servizos ofrecidos polo Gabinete Caligráfico MBC: Pericias para particulares e xudiciais de FIRMAS E DOCUMENTOS. Análises lingüísticas de documentos anónimos. Pericias caligráficas desde todos os soportes escritos. Dictames por escrito e asistencia a xuízo
 gabinetecaligrafico@gmail.com / tfno.: 669 060 265 / María Berdiales, 18- 1º 5 Vigo

Mensaxes nas paredes

A crise e o descontento social, refuxio creativo d@s grafitteir@s. 

Con humor, rabia ou desconcerto…  asistimos a unha comunicación máis alá do humor. 


Outra cosa son os estragos e o desprezo polas propiedades sexan bens públicos ou privados.

*(Foto-montaxe partindo dun caso real) 

  O acoso e a agresión escrita poden ser o preludio dunha violencia aínda máis grave; nese momento, a nosa intervención faise máis urxente e precisa que nunca.




[youtube http://www.youtube.com/watch?v=e-y581HdWfY]

Conmovedora homenaxe do violinista holandés Andre Rieu e a súa orquestra e coros a Frank Sinatra, con My Way, tocado co seu Stradivarius. 

Radio City Music Hall, New York 29 de xullo do 2006.

A cremalleira de Gideon Sundbäck

Gideon Sundbäck  (1880-1954)


O sueco que revolucionaría o mundo da moda vinte anos máis tarde, inventou a cremalleira, despois dunha concienzuda investigación de 8 anos (de 1906-1914) que inicialmente se empregaría como peche para as botas e as bolsas de tabaco. 
Para cantas cousas se nos ocorrería usar unha cremalleira, ao mellor non todas positivas. Pechar insinúa censura, tensión; pero tamén seguridade, confort. Péchanse as prendas de roupa pero tamén as tendas de campaña, permitindo o son dos paxaros e o rumor das árbores como telón de fondo. As cremalleiras pechan sutilmente os accesos superficiais para deixar voar a imaxinación dentro dos mil mundos que ofrece, por exemplo un libro, que onte, día 23 de abril, celebraba o seu día. Longa vida as páxinas que se abren e pechan sempre tan gustosamente…  





Ni en Francia ni en España se está libre de esta lacra

Artículo 9.

1. Los ciudadanos y los poderes públicos están sujetos a la Constitución y al resto del ordenamiento jurídico.

2. Corresponde a los poderes públicos promover las condiciones para que la libertad y la igualdad del individuo y de los grupos en que se integra sean reales y efectivas; remover los obstáculos que impidan o dificulten su plenitud y facilitar la participación de todos los ciudadanos en la vida política, económica, cultural y social.

Artículo 14.

Los españoles son iguales ante la Ley, sin que pueda prevalecer discriminación alguna por razón de nacimiento, raza, sexo, religión, opinión o cualquier otra condición o circunstancia personal o social.

¿Mientes vellaco?

Leía en la web del Club del Lenguaje no verbal, un interesante artículo que giraba en torno a los vericuetos que usamos para mentir.

Según un estudio, torcer la mirada al hablar no tiene porqué significar mentir, aunque en una encuesta a nivel internacional está señalado como uno de los gestos claves para deducir la mentira.

Se tuerce la mirada por muchísimas razones, puede que en más ocasiones para decir verdades como puños. Tal vez el tópico es creerse que quien te mira a los ojos te dice la verdad. Hay quien ensaya engaños monumentales con los ojos como platos hacia tu rostro.

En mi trabajo, todo suma; más conocedora de la lengua y de la expresión oral que de la psicología, me cuesta menos percibir los armónicos de la voz; reparo apenas en el contenido objetivo, que podría estar ensayado en sus posibles variantes. Las curvas tonales suelen ayudarme y mucho. Y es posible que de modo inconsciente, me ponga a observar cómo esos armónicos buscan proyectarse en un gesto, como el tantán es arrojado por el cuero o recogido por la caja del tambor.
Esta web utiliza cookies propias y de terceros para su correcto funcionamiento y para fines analíticos. Contiene enlaces a sitios web de terceros con políticas de privacidad ajenas que podrás aceptar o no cuando accedas a ellos. Al hacer clic en el botón Aceptar, acepta el uso de estas tecnologías y el procesamiento de tus datos para estos propósitos.
Privacidad