Documentoscopia, pericia caligráfica, pericia lingüística: Pienso, luego escribo
O Banco Central Europeo (BCE) e os bancos centrais nacionais (BCN) do Eurosistema
introducen unha segunda serie de billetes de euro. A nova serie, chamarase «Europa», e
mostra un retrato de Europa, a princesa fenicia da mitoloxía grega ler máis en Leyas.
Resumo da normativa sobre taxas xudiciais 20/11/2012
Vinme envolta neste reto: apuntar un perfil grafolóxico dun personaxe novelístico -e real- baseado na análise de varias ducias de cartas manuscritas.
Reproduzo a páxina 307. Recomendo a lectura desta excelente novela, polo seu interese histórico e sociolóxico e, como non, tamén poderán saciar a curiosidade e coñecer as conclusións da grafoanálise.
 |
| Cuberta da novela. Xerais, Vigo, 2012 |
Comunícanme a nova do falecemento de José Foglia, un ilustre mestre e estudoso da Grafoloxía Forense, cuxo enfoque sempre redundou nun ben social; tal é o caso da persecución da delincuencia máis execrable (pederastas, maltratadores, etc.). Soubo investigar e transmitir, en cada páxina mostrou un sentido común lonxe de delirios esotéricos. Sinto non telo coñecido, nin a ningunha das súas discípulas directas, como Leticia Marco. Pero aínda así encóntrome entre as súas admiradoras.
A tod@s @s seus discípul@s, familiares e amig@s, unha forte aperta.
Para máis información:
http://grafoanalisiseuropeo.blogspot.com.es/2013/01/fallecimiento-de-pedro-jose-foglia-un.html
Temos mil motivos de agradecemento á figura da Nobel Rita Levi-Montalcini, como científica, polos seus achados sobre a plasticidade neuronal, e pola súa teima na formación de novas xeracións de científicas aló onde o acceso ao ensino era un privilexio para uns poucos. Porque a pena non nos impida brindar pola prosperidade do seu legado.Con 103 anos de idade (30/12/12), faleceu na súa casa de Roma, Rita Levi-Montalcini unha das figuras cruciais para a ciencia do século XX. Con esta frase que sintetiza a súa incansable dedicación á investigación: “Entrei na xungla do sistema nervioso e quedei tan fascinada pola súa beleza que decidín dedicarlle todo o meu tempo, a miña vida!” iniciaba o meu artigo na revista Festa da palabra silenciada (nº 27 “As nobel científicas”, Vigo 2011) dedicado a unha das escasísimas Nobel científicas da historia.
Nunha entrevista a piques de cumprir 100 anos, Rita Montalcini (Turín, 1909) mostraba a súa sagacidade e sentido do humor, avalando as teses que respaldan o descubrimento que premiou a Academia Sueca: o factor de crecemento neuronal (Nerve Growth Factor, NGF). A forza do seu cerebro, curioso e entusiasmado pola ciencia ata o último momento presaxiaban outros cen anos de vida, desafiando ao deterioro fisiolóxico. De aí que recibir esta noticia nos produza unha inmensa desolación, neste momento tan crítico para a ciencia, para a investigación, que en gran medida poría en risco o desenvolvemento do seu legado.
Para siareir@s da grafoloxía emocional de Honroth, é aquí un exemplo (adoro a Quino):
Twittear!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»);