Documentoscopia, pericia caligráfica, pericia lingüística: Pienso, luego escribo
Las paredes y los muros sirven de termómetro social. Si existe algo vivo en estos momentos en nuestra sociedad es el estudiantado. Los recortes en la enseñanza están mellando a la generación más preparada de la historia del Estado español, y delatando a un gobierno incapaz de entender los mecanismos de supervivencia de nuestra sociedad. Entre ellos, la cultura, la formación y la I+D, de cuya promoción se jactan todos los países avanzados del mundo. Continuar leyendo «Subiendo por las paredes»
No lo puedo evitar, cada vez que veo un buen graffiti (un graffiti artístico, se entiende, no vandálico) remontarme a la niñez.
No lo puedo evitar, cada vez que veo un buen graffiti (un graffiti artístico, se entiende, no vandálico) remontarme a la niñez.
Fuimos las y los primeros graffiteros en nuestras casas, el portal, el colegio o los wc públicos. La idea no era delinquir, si acaso marcar territorio, como hacen los animales. Pero este tipo de «graffitero/a» era a quien menos se apreciad@. Inmediatamente venía alguien detrás para descalificar su conducta: «el burro do quiera que va, deja su huella», o algo así.
La intención impresa en las paredes era denunciar, acusar, elogiar, inmortalizar el amor. Echo de menos aquellos corazones atravesados por cupideñas flechas.
Obviamente, aquellos escritos apuntaban dos cosas: la necesidad de la comunicación y la germinación de las redes sociales. Y aquí seguiremos, como siempre, buscando paredes sobre las que manifestarnos, aunque ahora sean de led, de plasma, Tft.
Las plazas del pueblo se llaman ahora «FeisBuc», y a sus muros acuden gentes de todas las edades, mal que nos pese, sumisamente, sea cual fuere el mensaje.
Mónica Bar. GC. mbc
Dun tempo a esta parta aprezo a aparición de novas modalidades de graffitis polas rúas da cidade. Nos arredores, en lugares pouco transitados, apartados, mesmo en fermosos muros fronte a praia, aposéntanse as inscricións máis elaboradas, con máis empaque: as tremendas pezas que son a macrofirma d@ graffiter@; como para ser divisado desde o mar, ou desde o outro arcén da autopista.
Pola contra, reservamos este expoñente optimista para pechar o post. Estaremos ante un regreso aos graffitis non lesivos e aptos medioambientalmente?
Semella un enfoque novo canto as posibilidades non narcisistas e si máis comunicativas do producto, aportando un perfil ideolóxico e de denuncia social concreto e específico.
Dun tempo a esta parta aprezo a aparición de novas modalidades de graffitis polas rúas da cidade. Nos arredores, en lugares pouco transitados, apartados, mesmo en fermosos muros fronte a praia, aposéntanse as inscricións máis elaboradas, con máis empaque: as tremendas pezas que son a macrofirma d@ graffiter@; como para ser divisado desde o mar, ou desde o outro arcén da autopista.
Pola contra, reservamos este expoñente optimista para pechar o post. Estaremos ante un regreso aos graffitis non lesivos e aptos medioambientalmente?
Semella un enfoque novo canto as posibilidades non narcisistas e si máis comunicativas do producto, aportando un perfil ideolóxico e de denuncia social concreto e específico.
Estes grupos, parellas ou individualidades de graffiteir@s, salvo os profesionais por encargo, entre os que hai magníficos artistas, teñen un algo animal. Observando o campo de actuación e os escenarios onde se moven, nos grupos obsérvase certa xerarquía marcada pol@s integrantes máis experimentados fronte @s novat@s. Móvense polos barrios buscando espazos onde pastar e deixar a súa marca nas paredes cun chorro de aerosol.
Servicios ofrecidos por el Gabinete Caligráfico MBC: – Pericias caligráficas de textos y firmas – Análisis documental – Lingüística Forense – Pericias caligráficas desde todos los soportes escritos; muros y paredes – Datación y análisis de tintas – Dictámenes por escrito en gallego y castellano Colaboración con el Laboratorio Documental LEYAS, mbar@leyas.es gabinetecaligrafico@gmail.com / tfno.: 669 060 265 /
Estes grupos, parellas ou individualidades de graffiteir@s, salvo os profesionais por encargo, entre os que hai magníficos artistas, teñen un algo animal. Observando o campo de actuación e os escenarios onde se moven, nos grupos obsérvase certa xerarquía marcada pol@s integrantes máis experimentados fronte @s novat@s. Móvense polos barrios buscando espazos onde pastar e deixar a súa marca nas paredes cun chorro de aerosol.
Servicios ofrecidos por el Gabinete Caligráfico MBC: – Pericias caligráficas de textos y firmas – Análisis documental – Lingüística Forense – Pericias caligráficas desde todos los soportes escritos; muros y paredes – Datación y análisis de tintas – Dictámenes por escrito en gallego y castellano. gabinetecaligrafico@gmail.com / tfno.: 669 060 265 /
Estes días asisto curiosa a unha serie de coincidencias. Comecei a ler en inglés Animal Farm, lectura supervisada pola amiga e paciente mestra Yashmina Shawki. A pesar da destreza perdida coa lingua (lérao xa había 25 anos, cun nivel de inglés seguramente dez veces superior) as imaxes de Rebelión na granxa, retidas na memoria, e sobre todo no faiado ideolóxico onde se gardan as ideas que nunca se deben esquecer, fan que a apriori dificultosa lectura do texto de Orwell se convirta nun desafío apetecible. Porque nos tempos de desasosego político deberían prescribirse libros como como Rebelión ou Rebélate, ou Indignádevos!, a modo de sintrón que nos impida a formación de coágulos ideolóxicos. Tanto Orwell como Hessen manifestaron nos seus ensaios e literatura, o odio voraz ás dictadutas; en calquera forma ou extremo político.
Agradecín un tuit de Ramón Nicolás que me inclinou á actualización de datos sobre Orwell, o seu pasado trotskista e a súa colaboración co exército antifranquista, concretamente no Batallón despregado na fronte de Aragón. Pero no meu espazo de grafoanálise, sinto non ter opción para determe nese aspecto e desviarei a atención cara a outros tópicos formais do seu deseño gráfico.
Nun interesante blog sobre Orwell (georgeorwellnovels.com) foron seleccionados un importante número de escritos e dibuxos que chaman a atención. As coincidencias leváronme onte de paseo por un lugar onde descubrín uns graffitis entre os que non poido deixar de aprezar coincidencias.
Enriba, á dereita, un debuxo de cando Orwell tiña 9 anos. A carón, un graffiti vigués de 2013. A seguinte mostra é un borrador dun irónico logo do Gabinete. Que nos pasa, trátase dunha regresión coincidente ou un regreso ás abstraccións da pintura rupestre?
Estes días asisto curiosa a unha serie de coincidencias. Comecei a ler en inglés Animal Farm, lectura supervisada pola amiga e paciente mestra Yashmina Shawki. A pesar da destreza perdida coa lingua (lérao xa había 25 anos, cun nivel de inglés seguramente dez veces superior) as imaxes de Rebelión na granxa, retidas na memoria, e sobre todo no faiado ideolóxico onde se gardan as ideas que nunca se deben esquecer, fan que a apriori dificultosa lectura do texto de Orwell se convirta nun desafío apetecible. Porque nos tempos de desasosego político deberían prescribirse libros como como Rebelión ou Rebélate, ou Indignádevos!, a modo de sintrón que nos impida a formación de coágulos ideolóxicos. Tanto Orwell como Hessen manifestaron nos seus ensaios e literatura, o odio voraz ás dictadutas; en calquera forma ou extremo político.
Agradecín un tuit de Ramón Nicolás que me inclinou á actualización de datos sobre Orwell, o seu pasado trotskista e a súa colaboración co exército antifranquista, concretamente no Batallón despregado na fronte de Aragón. Pero no meu espazo de grafoanálise, sinto non ter opción para determe nese aspecto e desviarei a atención cara a outros tópicos formais do seu deseño gráfico.
Nun interesante blog sobre Orwell (georgeorwellnovels.com) foron seleccionados un importante número de escritos e dibuxos que chaman a atención. As coincidencias leváronme onte de paseo por un lugar onde descubrín uns graffitis entre os que non poido deixar de aprezar coincidencias.
Enriba, á dereita, un debuxo de cando Orwell tiña 9 anos. A carón, un graffiti vigués de 2013. A seguinte mostra é un borrador dun irónico logo do Gabinete. Que nos pasa, trátase dunha regresión coincidente ou un regreso ás abstraccións da pintura rupestre?